โรคเวรโรคกรรมที่หลายๆคนมักจะชินพูดติดปากหรืออาจจะติดหูท่านอยู่บ้าง กับการที่เจ็บป่วย หรือเป็นโรคขั้นรุนแรง ก็มักจะไปโทษว่า เป็นเรื่องของเวรกรรมเราไม่อาจหลุดพ้นได้ หรือเจ้ากรรมนายเวรเค้ามาทวงคืนแล้วโดยที่ไม่ได้นึกถึงพฤติกรรมของผู้ป่วยเอง เช่นกินเหล้า สูบบุหรี่ และอาหารรถจัดเป็นต้น นี้อาจเป็นส่วนหนึ่งของสาเหตุการเจ็บป่วย

          ในหลักศาสนาโรคได้ถูกแบ่งเป็น 2 อย่างคือ โรคทางกายกับโรคทางใจ พระพุทธศาสนาบอกไว้ว่าบางคนอาจไม่เคยมีโรคทางกายเลย แต่ไม่มีใครสักคนในโลกนี้ที่จะไม่มีโรคทางใจ เพราะฉะนั้นโรคทั้งสองจึงมีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกัน เช่น เมื่อเกิดความผิดหวังเศร้าสร้อยเบื่อหน่ายเกิดความโศกเศร้าเสียใจระทมทุกข์ ก็จะเกิดโรคทางกายได้ ในตอนที่เกิดโรคทางกายก็จะเป็นผลให้เกิดโรคทางใจ เช่น การท้อแท้สิ้นหวังหมดกำลังใจ เป็นต้น เพราะฉะนั้นโรคทั้งสองอย่างนี้จึงเกี่ยวเนื่องกันนี้คือหลักพื้นฐาน ต้องเข้าใจหลักของโรค และยอมรักความจริงให้ได้โดยที่ไม่ไปโทษในเรื่องของเวรกรรม แท้จริงแล้วเมื่อเจ็บป่วยอย่างไรก็ตามต้องย้อนกลับไปมองในเรื่องของพฤติกรรมเป็นอย่างแรก